ในยุคโบราญมนุษย์เรายังไม่มีเทคโนโลยีมากนัก จึงทำให้ต้องพึ่งพาอาศัยธรรมชาติ ซะส่วนใหญ่ตั้งแต่ที่อยู่อาศัยก็จะสร้างจากต้นไม้ขนาดใหญ่เพราะสมัยก่อนป่าไม้อุดมสมบูรณ์จึงสามารถมาตัดมาได้ใช้ตามความต้องการโดยไม่มีเรื่องเกี่ยวกับธุรกิจเข้ามาเกี่ยวข้องเลย ซึ่งเมื่อมีที่อยู่อาศัยแล้วความต้องการของมนุษย์อย่างที่รู้ๆ กันอยู่แล้วว่าความต้องการของมนุษย์ไม่มีวันสิ้นสุด จึงมีการสร้างสงครามเพื่อเข้ายึดที่อยู่ของผู้อื่น

โดยช่วงแรกก็เป็นการเดินทางด้วยเท้า จึงไม่สามารถทำสงครามเพื่อขยายพื้นที่ได้มากนัก ต่อมาได้ใช้สัตว์เป็นยานพาหนะอย่างเช่น ช้าง ม้า วัว ควาย เป็นต้น ซึ่งก่อนจะใช้งานพวกมัน ก็ต้องจับมาฝึกให้เชื่องเสียก่อนซึ่งไม่ยากเท่าไหร่เพราะสัตว์เหล่านี้มีความจำที่ดี นั่นเอง และทำให้การขยายพื้นที่ได้รวดเร็วและไกลขึ้น

อดีตไปจนสู่ปัจจุบันสำหรับการสื่อสารนกพิราบ
กลายมาเป็นประเทศใหญ่ๆ แต่ยังไม่หยุดเพียงเท่านั้น ยังสร้างสงครามระหว่างประเทศกันอีก แม้แต่ดินแดนที่โดนขวางโดยแม่น้ำเองก็ยังสร้างเรือเพื่อข้ามไปทำสงคราม ซึ่งการที่จะต่อสู้กับใครในช่วงนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายแล้ว เพราะต่างคนต่างมีกำลังคนและ อาวุธที่มากทั้ง 2 ฝั่ง จึงต้องทำการลักลอบเข้าเมืองหรือเรียกว่า ส่งไส้ศึกเพื่อเข้ามาดูภูมิประเทศและข้อด้อยของคู่ต่อสู้ถือว่าเสี่ยงมากเพราะคนเมื่อก่อนไม่ได้มีเยอะขนาดนี้การมีคนแปลกหน้าเข้าเมืองถือเป็นสิ่งที่สังเกตง่าย

ในญี่ปุ่นเองก็ได้มีการใช้นักฆ่าที่เป็นหญิงสาว ที่เรียกว่าเกอิชาในการสังหารแม้ทับจนชนะศึกมานักต่อนักแล้ว ซึ่งจะรู้ได้อย่าไรว่าแม่ทัพประเทศไหนชอบอะไร และจะเข้าถึงตัวคนเหล่านี้ได้อย่างไรนั้นต้องอาศัยการสื่อสารของไส้ศึก และสิ่งที่พวกเค้าใช้ติดต่อข่าวสารกันก็คือนกพิราบนั่นเอง แต่ถ้านกพิราบสื่อสารเกิดพลาดถูกจับแล้วหละก็ถือเป็นเรื่องหายนะเลยก็ว่าได้